လင္ဂါဟန္ဆဲအစုေ၀း(Islets of langerhans)
( အင္ဆူလင္(insulin) ထုတ္သည့္ ေနရာက အစိမ္းေရာင္(ဘီတာဆဲလ္)
ဂလူကာဂြန္(glucagon) ထုတ္သည့္ေနရာက အနီေရာင္(အယ္ဖာဆဲ)
နူကလိယပ္စ္ (nucleus)ေနရာက အျပာေရာင္)
.
ဤေရာဂါအမ်ိဳးအစားကုိ (၁)အင္မ်ဴးႏွင့္ဆက္စပ္သည့္ ေရာဂါ ႏွင့္ (၂)ဆက္စပ္မွု အေၾကာင္းရွာမရသည့္ ေရာဂါဟု ထပ္မံခြဲျခားသည္။ အမ်ားစုက အင္မ်ဴး*² ႏွင့္ ဆက္စပ္သည္။ အမ်ိဳးအစား ၁ ကုိကာကြယ္ရမည့္ နည္းလမ္း ရွာမေတြ႔ေသးပါ။ ေျမာက္အေမရိကႏွင့္ ဥေရာပတြင္ ဆီးခ်ိဳ -၂ က ၉၀ ရာခုိင္ႏွုန္း ဆီးခ်ိဳ -၁ က ၁၀ ရာခုိင္ႏွုန္း ျဖစ္ပြားသည္ဟု ဆုိသည္။ အာရွနွင့္ ပစိဖိတ္ဘက္တြင္လည္း ၁၀ ႏွစ္မွ ၁၉ ႏွစ္အရြယ္လူငယ္မ်ားကုိ ေလ့လာၾကည့္ရာ အမ်ိဳး အစား ၂ သည္ အမ်ိဳးအစား၁ ထက္ ၂ ဆခန္႔ ပုိမုိျဖစ္ပြားသည္ဟု ဆုိထားသည္။
ဆီးခ်ိဳ-၁ ေရာဂါရွင္ အမ်ားစုသည္ ေရာဂါစျဖစ္သည့္ အခ်ိန္၌ ကုိယ္အေလးခ်ိန္မွာ လူသာမန္မ်ား အတုိင္းပင္ ျဖစ္ေလ့ရွိသည္။ ေရာဂါစျဖစ္ကာစ အခ်ိန္က အင္ဆူလင္တုိးမွု *³ ပုံမွန္အတုိင္းပင္ရွိတတ္သည္။ ဆီးခ်ိဳအမ်ိဳးအစား ၁ သည္ လူၾကီးမ်ားေရာ ကေလးမ်ားတြင္ပါ ျဖစ္ပြားတတ္ေသာ္လည္း ငယ္ရြယ္သူ မ်ားတြင္ အျဖစ္မ်ားေသာ ေၾကာင့္ ဂ်ဴဗင္ႏုိင္း ဆီးခ်ိဳ ( လူငယ္ဆီးခ်ိဳ) ဟုသာ အစဥ္အဆက္ မပ်က္ေခၚေ၀ၚတတ္ၾကသည္။
ဆီးခ်ိဳႏွင့္ဆက္စပ္ေရာဂါမ်ား 